სადოქტორო პროგრამის დასახელება: მასობრივი კომუნიკაცია
მისანიჭებელი კვალიფიკაცია: მასობრივი კომუნიკაციის დოქტორი
დადგენილების ნომერი №22335 (დანართი №1983)
პროგრამის განმახორციელებელი ერთეული: სოციალურ და პოლიტიკურ მეცნიერებათა ფაკულტეტი 
პროგრამის ხელმძღვანელები: ასოცირებული პროფესორი  ნათია კუპრაშვილი, ასოცირებული პროფესორი ნინო ჭალაგანიძე
სწავლების ენა: ქართულ
სწავლების ხანგრძლივობა: 6  სემესტრი

პროგრამის მოცულობა: ECTS 30 კრედიტი
სავალდებულო სასწავლო კომპონენტი 25 ECTS  კრედიტი
არჩევითი სასწავლო კომპონენტი 5  ECTS  კრედიტი

 

სადოქტორო პროგრამის მიზანია:

მოამზადოს მასობრივი კომუნიკაციის თეორიული და პრაქტიკული ცოდნით აღჭურვილი სპეცილისტი, რომელიც შეძლებს მეცნიერული,  ინტერდისციპლინური მიდგომებით კვლევას, თანამედროვე მედიისა და მასობრივი კომუნიკაციის მიმართულებით ახალი ცოდნის და მეცნიერული გამოცდილების შექმნას;

გამოუმუშაოს დოქტორანტებს თანამედროვე მედიისა და მასობრივი კომუნიკაციის მიმართულებით კრიტიკული ხედვა, მედიასისტემების ანალიზისა და  ჟურნალისტის პროფესიული უნარ-ჩვევები; 

ხელი შეუწყოს დოქტორანტებს მასობრივი კომუნიკაციის თეორიული თუ პრაქტიკული ასპექტების მეცნიერული და ინტერდისციპლინური მიდგომებით, ღირებულებებზე დაფუძნებული კვლევების წარმოებასა და რეკომენდაციების შემუშავებაში;

მოამზადოს დოქტორანტები სამეცნიერო-პედაგოგიური მუშაობისთვის, რათა მათ შეძლონ ჩაერთონ სწავლა-სწავლების პროცესში და ახალი ცოდნა გადასცენ როგორც საუნივერსიტეტო აუდიტორიას, ისე დაინტერესებულ პირებს.

პროგრამაზე დაშვების წინაპირობა:

მაგისტრის ან მასთან გათანაბრებული აკადემიური ხარისხის ფლობა მასობრივ კომუნიკაციაში, სოციალურ მეცნიერებებში ან სხვა სპეციალობაში;

უცხოური ენის ცოდნა მინიმუმ B2 დონეზე (დამადასტურებელი სერთიფიკატის წარმოდგენა ან გამოცდის ჩაბარება (წერითი));

სავარაუდო  სამეცნიერო  ხელმძღვანელისა  და  პროგრამის ხელმძღვანელის თანხმობა;

სადოქტორო კვლევითი პროექტის გეგმის  (პროსპექტუსი) წარმოდგენა;

გასაუბრება სპეციალობაში (მათ შორს სადოქტორო კვლევითი პროექტის - პროსპექტურის შესახებ).

სწავლის შედეგები:
ცოდნა და გაცნობიერება:

კურსდამთავრებული:

კრიტიკულად, სიღრმისეულად და კომპლექსურად, ინტერდისციპლინური რაკურსში აანალიზებს მასობრივი კომუნიკაციისა და მისი ცალკეული დისციპლინების ფარგლებში უახლეს თეორიებს, მედიის დარგში  უახლეს მიღწევებზე დამყარებულ კონცეფციებს;

მასობრივი კომუნიკაციის საშუალებების ემპირიული შესწავლისა და ანალიზისას ეყრდნობა მედიის კვლევის უახლეს მეთოდებს;

განსაზღვრავს დარგში უახლესი მიღწევების როლს, ახალი ცოდნის შეძენისა და ინოვაციური კვლევის მეთოდების დაუფლების მნიშვნელობას.

უნარი

კურსდამთავრებულს შეუძლია:

დამოუკიდებლად დაგეგმოს და წარმართოს დარგთან დაკავშირებული ინოვაციური და საზოგადოდ, მეცნიერული  და გამოყენებითი კვლევითი საქმიანობა;

შეარჩიოს საკვლევი სფეროს შესატყვისი სტრატეგია, კვლევის მეთოდი, დაამუშაოს მოპოვებული მონაცემები და შესაბამისად განმარტოს ისინი;

კრიტიკულად გაანალიზოს და შეაფასოს ახალი, რთული და წინააღმდეგობრი იდეები და მიდგომები,  რითაც შეიმუშავებს/განავითარებს ახალ მეთოდოლოგიას, სწორად და ეფექტიანად გადაჭრის პრობლემას;

დაამყაროს პროფესიული  კომუნიკაცია ადგილობრივ და საერთაშორისო სამეცნიერო საზოგადოებასთან,  სწავლისა და საქმიანობის, მათ შორის, კვლევის პროცესში;

შექმნას ახლებური მიდგომები მიღებული  თეორიული ცოდნის განვითარებისა და  პრაქტიკული გამოცდილების კრიტიკული ანალიზის საფუძველზე, მასობრივი კომუნიკაციის ორგანიზაციული კულტურის, მმართველობითი  ურთიერთობისა და ეთიკის   სფეროში.

პასუხისმგებლობა და ავტონომიურობა

კურსდამთავრებული:

დამოუკიდებლად გეგმავს და ახორციელებს   საკუთარ და სხვათა აკადემიურ და დარგობრივ განვითარებაზე ორიენტირებულ საგანმანათლებლო ან კვლევით საქმიანობას;

იცავს პროფესიულ და კვლევის ეთიკას რესპონდენტებთან, თანამშრომლებთან და კოლაბორატორებთან;

ხელს უწყობს დარგში პროფესიული ღირებულებების დამკვიდრებასა და განმტკიცებას;

ხელს უწყობს  მასობრივი კომუნიკაციის თეორიების, მოდელების, მასკომუნიკაციის ძირითადი ტენდენციების, კომუნიკაციის პროცესის კვლევის შედეგების ანალიზს;  დარგში  ისეთი ტიპის ახალი ცოდნის შექმნას, რომელსაც სამეცნიეროს გარდა, აქვს  გამოყენებითი მნიშვნელობაც:  შეაქვს  წვლილი მასობრივი კომუნიკაციის სფეროში სხვადასხვა სახის სასწავლო კურსის/პროგრამის შექმნასა და აკადემიური საქმიანობის გაძლიერებაში.

დასაქმების სფეროები:

საგანმანათლებლო დაწესებულებები;

მასმედიის საშუალებები;

საჯარო სექტორი (როგორც ცენტრალური, ისე ადგილობრივი დონის დაწესებულებები) მედიის, სტრატეგიული კომუნიკაციების და საზოგადოებასთან ურთიერთობის მიმართულებით;

არასამთავრობო ორგანიზაციები;

საერთაშორისო ორგანიზაციები;

მედიისა და კომუნიკაციის კვლევითი ცენტრები;

კერძო სექტორი.