ქარ­თველ მა­თე­მა­ტი­კოს­თა სა­ზო­გა­დო­ებ­ას გა­მო­აკ­ლდა მეც­ნი­ერ­ებ­ათა დოქ­ტო­რი ბა­ტო­ნი თა­მაზ აბ­ეს­აძე. იგი და­იბ­ადა 1937 წელს ქა­ლაქ ჭი­ათ­ურ­აში მრა­ვალ­შვი­ლი­ან ოჯ­ახ­ში. თბი­ლი­სის სა­ხელ­მწი­ფო უნ­ივ­ერ­სი­ტე­ტის მე­ქა­ნი­კა-მა­თე­მა­ტი­კის ფა­კულ­ტე­ტის დამ­თავ­რე­ბის შემ­დეგ ის მეც­ნი­ერ თა­ნამ­შრომ­ლად მუ­შა­ობ­და ილია ვე­კუ­ას სა­ხე­ლო­ბის გა­მო­ყე­ნე­ბი­თი მა­თე­მა­ტი­კის ინ­სტი­ტუტ­ში. მი­სი, რო­გორც მკვლევ­რის, ჩა­მო­ყა­ლი­ბე­ბა­ში მნიშ­ვნე­ლო­ვა­ნი რო­ლი მი­უძ­ღვის ცნო­ნილ ქარ­თველ მეც­ნი­ერს, პრო­ფე­სორ ლეო მაღ­ნა­რა­ძეს. ბა­ტო­ნი თა­მა­ზის სა­მეც­ნი­ერო ინ­ტე­რე­სე­ბი ეხ­ებ­ოდა არა­ერ­თგვა­რო­ვა­ნი იზ­ოტ­რო­პუ­ლი თერ­მოდ­რე­კა­დი სხე­ულ­ებ­ის­ათ­ვის სტა­ტი­კის ძი­რი­თა­დი ამ­ოც­ან­ებ­ის ამ­ოხ­სნას.

ბა­ტო­ნი თა­მა­ზი იყო თა­ვი­სი სამ­შობ­ლოს ჭეშ­მა­რი­ტი პატ­რი­ოტი, გა­ნათ­ლე­ბუ­ლი, თავ­მდა­ბა­ლი, პა­ტი­ოს­ანი და პრინ­ცი­პუ­ლი ად­ამი­ანი. მის­თვის და­მა­ხა­სი­ათ­ებ­ელი იყო ის, რომ ამ­ხა­ნა­გე­ბის მი­მართ იყო ერ­თგუ­ლი, თბი­ლი, თავ­და­დე­ბუ­ლი, მან იც­ოდა უთ­ქმე­ლად უან­გა­რო დახ­მა­რე­ბა და მტკი­ცედ გვერ­დში დგო­მა.

ბა­ტო­ნი თა­მა­ზის ხსოვ­ნა სა­მუ­და­მოდ დარ­ჩე­ბა ჩვენს გუ­ლებ­ში.

კო­ლე­გე­ბი:

ილია თავ­ხე­ლი­ძე

ჯე­მალ რო­გა­ვა

ჯე­მალ ფე­რა­ძე